اما اين دايي من يك مشكل كوچك دارد و آن اين است كه موقع حرف زدن مثل آدم هاي عامي سخن مي گويد و بعضي مواقع نيز حرف هاي زشت و ناپسند بر زبانش جاري مي شود. مادرم مي گويد: دايي ام از كودكي اين گونه بوده است و مي خواهد با فحش دادن و دشنام دادن، عادي جلوه كند و در واقع دارد خودماني و سطح پايين حرف مي زند تا بگويد با بقيه افراد خانواده فرقي ندارد. اما من كه اين تضاد و دو گانگي را درك نمي كنم.»
شيوانا كه تا اين لحظه ساكت بود تبسمي زد و گفت: «ارزش انسان به سواد و دانش اوست و ارزش سواد و دانش فرد به ادب و انسانيت اوست. وقتي سواد و دانش نتواند در انسان ادب و اخلاق نيك ايجاد كند پس بايد در آن شك كرد و انسان بي ادب حتي اگر كوه دانش را هم بردوش هايش حمل كند، هيچ ارزشي ندارد. خود را فريب ندهيد. دايي شما بايد دوباره به مدرسه برود و درس بياموزد تا سوادي ياد بگيرد كه به صورت اخلاق و رفتار و ادب در او متجلي شود.»
گردآوري: مرکز مشاوره آرامیس
