آرامیس مشاور




خصوصیات شخصیت وابسته بیمار گونه مطلب ویژه

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)
نوشته شده توسط  | منتشرشده در: مقالات عمومی

شخصیت وابسته
از میان طیف گسترده اختلال های مربوط به شخصیت، وابستگی از آن دست ناهنجارهایی است که خود به تنهایی می تواند منشاء بسیاری از احتلال های روانی دیگر بشود، نداشتن اعتمادبنفس، افسردگی و احساس تنهایی و طردشدگی از شایع ترین آنها به شمار می رود.

• ریشه های وابستگی را باید در دوران کودکی جست. پدر و مادری که کوچک ترین نیازهای کودک خود را فورا برآورده می سازند و کمترین حس مسئولیت و اراده ای برای او قائل نیستند، او را فردی وابسته به خود بار می آورند.
• وابستگی امری منفی به حساب نمی آید. وابستگی نقش مهمی در نحوه ارتباط میان کودک و والدین و همچنین قوام ارتباطات اجتماعی و پیوندهای عاطفی دارد. وابستگی هنگامی بیمارگونه می شود که فرد بزرگسال فاقد توانایی تصمیم گیری مستقل برای خود بوده و از این حیث به دیگران وابسته می شود.
• اگر وابستگی کودکانه – که امری ضروری در فرآیند رشد کودک است- به تدریج و با آموزش ها و رفتار والدین ، به وابستگی بالغانه دگرگون نشود، فرد در سراسر عمر خود در همان وابستگی کودکانه باقی می ماند. در این وضعیت، وابستگی به یک اختلال بدل می شود.
• فرد وابسته ، در هیچ موردی قادر به تصمیم گیری نیست و به آسانی اجازه می دهد که دیگران برای او تصمیم بگیرند. فرد وابسته ، از وابسته بودن احساس امنیت و لذت می برد.
• فرد وابسته از این بیم دارد که مبادا روزی پیوند وابستگی اش با فردی که به وابسته شده، به هردلیلی گسسته شود؛ زیرا در این صورت احساس ناامنی کرده و خود را در معرض نابودی می بیند.
• به دلایلی که در بالا اشاره شد، فرد وابسته تلاش دارد تا به هر شکل ممکن این رابطه (وابسته) را تداوم بخشیده و از ابراز هر گونه اظهار نظری که ممکن است به این پیوند آسیب برساند، خودداری کند.
• به خاطر همین ترس از دست دادن رابطه (وابسته) و در پی آن، احساس درماندگی و طردشدگی ، فرد وابسته ممکن است تسلیم انواع بهره کشی های جسمانی و روانی بشود.
• فرد وابسته وقتی تنها می شود، درمانده شده و اعتماد به نفس خود را از دست می دهد. او برای جلب محبت دیگران ممکن است دست به کارهای ناخوشایندی هم بزند.
• در صورت از میان رفتن رابطه وابستگی، فرد وابسته در پی جبران آن بر می اید و دیگری را به عنوان جایگزینی برای حمایت و مراقبت از خود برمی گزیند.
• ترس مفرط و پیوسته از رها و ترک شدن و احساس طردشدگی ، فرد وابسته را دچار وسواس فکری کرده و در نهایت افسردگی را در او تقویت می کند.
• ریشه های وابستگی را باید در دوران کودکی پیدا کرد و مادری که کوچک ترین نیازهای کودک خود را فورا برآورده می کند و کمترین حس مسئولیتی برای او قائل نیست این کار را خدمت به فرزند خود می داند و از او فردی وابسته می سازد.


گردآوری: مرکز مشاوره روان شناسی آرامیس

بازدید 2302 بار
آخرین ویرایش در یکشنبه, 26 آبان 1392 ساعت 23:03
محتوای بیشتر در این بخش: « سوگواری چیست؟ فوبیا چیست؟ »

نظر دادن

جهت ارتباط بعدی با شما، خواهشمند است ایمیل صحیح وارد نمایید.
کلیه اطلاعات شما نزد ما محرمانه خواهد بود.
لطفا نظرات خود را به زبان فارسی تایپ کنید.