به طور طبیعی خانواده می تواند هم منشا آسایش و هم استرس و ناآرامی باشد. استرس های خانوادگی را بر 2 نوع طبیعی و غیرطبیعی تقسیم کرده اند. چنان که جدا شدن فرزندان و دوره بازنشستگی می توانند از جمله عوامل طبیعی استرس در خانواده ها تلقی شوند، جنگ، مرگ یکی از اعضای خانواده ، بیماری، مهاجرت، ورشکستگی و بی پولی می توانند از عوامل غیرطبیعی استرس در خانواده باشند.
هدف از خانواده درمانی شناخت و تصحیح روابط میان 3 ضلع مثلث خانوادگی یعنی پدر – مادر و فرزند است. بنابراین تنها کافی نیست که مثلا کودکی برای مدتی تحت نظر مشاور یا روانشناس قرار بگیرد اما درنهایت به خانه ای باز گردد که ساختار آن هیچ تغییری نکرده است.
از انجایی که در این روش درمانی، خانواده به عنوان یک سامانه، منشاء مشکل و اختلال شناخته می شود، درمان هم تنها از راه خانواده صورت می گیرد. روانشناسان در سبب شناسی بیماری های روانی ای مانند اسکیزوفرنی نقش موثر خانواده را مطرح کرده اند. خانواده ای که زن و شوهر در آن نمی توانند نیازهای عاطفی و هیجانی یکدیگر و همچنین فرزندان خود را مرتفع سازند، مستعد اختلال های روانی هستند.گرچه زمان دقیقی را نمی توان برای خانواده درمانی تعیین کرد اما می توان گفت که این مسئله غالبا با مراجعه کودک یا نوجوانی که قربانی روابط و یا ساختار نادرست خانوادگی است، آغاز می شود. در چنین مواقعی خانواده یا منشا اختلال آن فرد بوده و یا فرایند درمان او را به تعویق می اندازد. در این وضعیت باید کل خانواده درگیر فرآیند درمانی شود.
ممکن است برخی از خانواده ها به دلایلی تن به این روش درمانی ندهند و یا در برابر آن مقاومت کنند. بنابراین تشخیص اینکه چه زمانی و چگونه خانواده باید وارد فرآیند درمانی شود نیازمند سنجش و دقت زیاد بالینی است.
مرکز مشاوره روان شناسی آرامیس
