• خودشیفتگی نتیجه یک اختلال هیجانی افراطی است؛ به این معنا که فرد خودشیفته بدون هیچ گونه احساس همدلی با دیگران، انتظار شنیدن تعریف و احترام زیادی از دیگران دارد.
• در ظاهر افراد خودشیفته تصویری مبالغه آمیز از خود دارند اما این تصویر یا پنداره مبالغه آمیز چون واقعی نیست، خیلی راحت آسیب پذیر است. به همین دلیل این دسته افراد همیشه به دنبال تایید و تعریف دیگران از خودشان هستند.
• خودشیفتگی در دوران کودکی لازمه رشد کودک و گذار او به دوران جوانی است. کودک فکر می کند که همه دنیا در تصرف اوست و همه مانند مادر باید نیازهای فوری او را برآورده سازند . کودک وقتی به تدریج رشد می کند، در می یابد که دنیا بر وفق مراد او نمی گذرد و دیگران مانند وی دارای اندیشه های و خواست های متنوعی هستند .
• اگر کودکی به دلایلی نتواند مرحله خودشیفتگی را پشت سر بگذارد، این احساس در بزرگسالی و تا پایان عمر با وی باقی خواهد ماند.
• مردم از کنار فرد خودشیفته به تدریج پراکنده می شوند. همین مسئله او را به شدت آسیب پذیر می سازد و از فرصت هایی که نتیجه روابط اجتماعی است، وا می ماند و در نتیجه روز به روز در لاک خودشیفتگی خویش بیشتر فرو می رود.
• ممکن است برخی توانایی های تخصصی، برتری های پیاپی در زمینه های گوناگون و همچنین تشویق های بیش از حد، افراد را بیشتر به سمت خودشیفتگی سوق دهد.
• برخی از روانکاوان ، خودشیفتگی را حاصل شکست فرد در روابط عاطفی خود در دوران کودکی با پدر و مادر و به ویژه مادرش می دانند.
• از آنجا که خودشیفته فردی است که انرژی روانی اش معطوف به خودش است، کوچک ترین انتقادی از خود وبا هر گونه شکستی را بر نمی تابد و سریعا با خشم واکنش نشان می دهد.
• فرد خودشیفته در محیط کار می تواند موجد مشکلات زیادی شود. از آنجایی که او تنها خود و نیازهای خود را می بیند و به خواسته های دیگران توجهی نشان نمی دهد، بنابراین همکاران وی کم کم از دور و بر او پراکنده می شوند و او تنها می ماند.
• افراد خودشیفته در برابر نارسایی ها و ناکامی هایشان به ساز و کار (مکانیسم) انکار، توجیه و دلیل تراشی متوسل می شوند.
• خود شیفته ها همه را، حتی نزدیک ترین افراد به خود وسیله ای برای رسیدن به خواست های خود فرار می دهند. این مسئله می تواند به نوبه خود بر روابط سالم زناشویی تاثیر منفی بگذارد.
• عده ای از روانشناسان بر این نظرند که خودشیفتگی آنجایی که باعث گسیختگی روابط فرد با دیگران می شود، یک اختلال به شمار می رود اما خود شیفتگی در مواردی مثلا فرآیند آفرینش اثر هنری، می تواند امری مثبت تلقی شود.
مرکز مشاوره روان شناسی آرامیس
