1- تفریح و سرگرمی:
قرارهای عاشقانه برای نوجوان لحظاتی سرشار از خوشی و لذت فراهم می سازد که به خودی خود می تواند هدف باشد.
2- همراهی و معاشرت بدون مسئولیت ازدواج:
همنشینی و همراهی با جنس مخالف ، یکی از نیرومندترین انگیزه های رابطه عاشقانه است.
3- افزایش منزلت در گروه:
عضویت در گروه های خاص بین همسالان باعث می شود که نوجوان برای کسب منزلت اجتماعی در آن گره ها، رابطه عاشقانه برقرار سازد.
4- تجربه جسی:
بررسی ها نشان می دهد که هر چه نوجوانان بیشتر با جنس مخالف رابطه داشته باشند دوستی های آنان بیشتر جهت جنسی می گیرد. اینکه قرارهای عاشقانه به رابطه جنسی کشیده شود یا نشود، بستگی به نگرش ها، احساسات، انگیزه ها و ارزش پسران و دختران دارد. بیشتر پژوهش ها نشان می دهد که مردان در ارتباط های خود، زودتر و زیادتر از زنان به رابطه جنسی تمایل دارند. این تفاوت خود یکی از عوامل درگیری و تعارض در دوستی ها و قرارهای این دو جنس است.
5- تعیین و انتخاب همسر:
قرارها و برخوردهای دختران و پسران ، به ویژه در سنین بالا تر، به انتخاب همسر و ازدواج می انجامد؛ چه این انتخاب آگاهانه باشد و چه نباشد. اینکه رابطه های عاشقانه به همسرگزینی بینجامد به تمامی تجربه های فرد بستگی دارد. همه ارتباط ها، به ازدواج های عاقلانه منتهی نمی شوند؛ به خصوص اگر دختران و پسران دلداده ، تحت تاثیر خصوصیات و عواملی سطحی یکدیگر را برگزیده باشند.
منبع: ماهنامه سپیده دانایی
گردآوری: مرکز مشاوره روان شناسی آرامیس
