آرامیس مشاور




چگونگی خویشتن داری جنسی در گفت و گو با دکتربهنام اوحدی روانپزشک

گره را با دست باز کنیم نه دندان!
اما و اگرهای خویشتن داری جنسی بخواهیم یا نخواهیم بین بلوغ جنسی و ازدواج جوان ها فاصله زیادی افتاده و چه انکار کنیم و چه نه،برای عده ای که نه شرایط ازدواج را دارند و نه رابطه ای غیر مشروع بر قرار می کنند، فشارهای جنسی یکی از این دغدغه هاست. اما این دسته از افراد واقعاً باید چه کارکنند؟ برای پاسخ دادن به همین سئوال اصلی و حواشی آن با دکتر بهنام اوحدی، روان پزشک و روان درمانگر مشکلات جنسی – زناشویی و خانوادگی همراه شدیم تا در این باره بیشتر بدانیم.


• دکتر! اولین سئوالی که به ذهن می رسد. این است که اگر کسی نخواهد رابطه جنسی خارج از چارچوب داشته باشد و بخواهد خویشتن داری را انتخاب کند. چه پیشنهادی برای او دارید؟
پیش از هر چیز باید گفت که خویشتن داری مخصوص سنین پایین است و در سنین 28 تا 30 سال نمی توان کار زیادی در این خصوص کرد. مسئله خویشتن داری یک مسئله نسبی است و به صورت مطلق نمی توان به آن نگاه کرد. خویشتن داری جنسی برای سنین 12 تا 21 سال مطرح شده است و بعد از این سنین نمی توان به فرد گفت که کاری نکن، برای مثال، در امریکا وقتی دختری به سن 21 سالگی می رسد می تواند بدون دخالت پدر و مادر با فردی که تمایل ازدواج کند. در ایران می توان تا 21 سالگی از افراد خویشتن داری را خواست و در این خصوص حتی دست خود ما هم بسته است. در واقع خود من نیز به عنوان روان شناس نمی توانم موفقیت چندانی در رابطه با مشاوره بعد از این سنین داشته باشیم. البته مبحث خویشتن داری بعد سنین 21 سالگی هم قابل تعمیم است. ولی گروه هدف اصلی، کودکان و نوجوان ها هستند.


• این خویشتن داری جنسی چطور به نوجوانان تفهیم می شود؟
همان طور که اشاره کردم، حویشتن داری جنسی مبحث نسبی است، با این حال ممنوعیت ارتباط جنسی به صورت مطلق تا سن 21 سالگی باید وجود داشته باشد. باید به دختران و پسران این آموزش داده شود که برای روابط جنسی همیشه وقت هست و باید به مسائل مهمی چون تحصیل شغل برای آینده، و کسب درآمد،خودسازی، افزایش معنویت و... فکر کنند. در واقع این سال ها، سال های طلایی زندگی فرد هستند و هرگز تکرار نمی شوند و فرد باید از این سال ها برای اهداف مهمی استفاده کند. متأسفانه آموزش و پرورش فقط بر کنکور و رفتن به دانشگاه تمرکز دارد و باید به گونه ای باشد که دانش آموز مهارت های زندگی را بیاموزد و بداند در آینده چطور می خواهد امرار معاش کند به نظرم باید اسم آموزش و پرورش به پرورش و آموزش تغییر کند و اول پرورش در اولویت باشد. باید به نوجوان آموخت که با پیکر نوجوانی وارد بازی بزرگسال نشود رابطه جنسی مخصوص بزرگسالان است و به پیش نیاز روحی و روانی نیاز دارد، ضمن این که باید یک درایت و خردمندی وجود داشته باشد تا فرد مورد سوءاستفاده جنسی قرار نگیرد. این سوءاستفاده فقط برای دختران نیست بلکه احساس پسرها هم می تواند از طریق دختر ها مورد سوءاستفاده قرار بگیرد در خویشتن داری جنسی آموخته می شود که رابطه جنسی یک نیاز است، ولی برای آن سالیان سال حتی 75 سالگی هم وقت وجود دارد.


• معمولاً میل جنسی بابرخی عوامل افزایش پیدا می کند. برای اینکه تحریکات جنسی به حداقل ممکن برسد، چه کارهایی باید انجام داد؟
خوردن ادویه جات، ورزش ملایم، شنا به صورت هفتگی، پرتاب دارت یکی دوبار در روز به مدت 5 دقیقه، رفتارهای ریلکسیشن (آرام سازی) و مدیتیشن، گوش دادن به موسیقیی آرام و بدون کلام، انجام عبادت های مذهبی و برگرداندن تمرکز از موضوعات غیرجنسی، به افراد کمک بسزایی می کند. رویگردانی و پرهیز مطلق از فیلم های پورنو گرافی که بسیار ویرانگر است و افراد را به اجبار تماشای فیلم پورن مبتلا می کند، مورد دیگری است که باید به آن توجه ویژه داشت. اگر کسی به دیدن این فیلم ها عادت کند،بعد از ازدواج هم ممکن است این عادت در او وجود داشته باشد و در برخی آقایان این مورد دیده شده و طلاق های بی شماری به این دلیل است. این گونه فیلم ها لذت و هیجان بیمار گونه ای ایجاد می کند که باعث می شود فرد در زمان آمیزش با همسر دچار مشکل شود و یا این که دیدن این فیلم ها را ترجیح دهد. در اینجا باید به خانواده ها گفت که اگر فرزند شما برای دیدن این گونه فیلم ها پافشاری می کند، باید به او بگویید دیدن این فیلم ها نمی تواند در درمان مشکلات زناشویی جایگاهی داشته باشد. به طور کل باید این نکته را گفت که این فیلم ها توسط افرادی که دچار اختلال های شخصیت و افسردگی دوقطبی هستند، ساخته شده است. خانواده ها باید از کودکی این موضوع دوری از دیدن این فیلم ها را بیامورند.


• گفتید که خویشتن داری تا 21 سالگی پیشنهاد می شود، بعد از چه باید کرد ؟
البته خویشتن داری بعد از سن 21 سالگی هم قابل اجراست، ولی باز هم مطلق نیست و یک مسئله نسبی خواهد بود. باید بدانیم اگر رابطه جنسی به شکل تنوع طلبی باشد. خطرات بالقوه و بالفعل خود را خواهد داشت برای مثال، باعث می شود پسرها با روسپیان رابطه برقرار کنند و بدون استفاده از ابزارها و شیوه های پیشگیری در معرض ابتلا به ایدز و بیماری ها قرار بگیرند. رابطه جنسی صرفاً به معنای فرو نشاندن غریزه نیست و تکمیل یک احساس والا مطرح است. عشق از قسمت هایی تشکیل شده است و رابطه جنسی تنها یک یازدهم آن را تشکیل می دهد، مراحل عشق هم به ترتیب به این شکل است: 1- احترام، 2 – تعهد ،3- اعتماد، 4- صمیمیت و رفاقت،5- بخشش و گذشت، 6-از خود گذشتگی، ایثار و فداکاری ،7-پاسداری،پرستاری،و یاری،8- پذیرش درک و همدلی، 9- نرمی، نوازش، بوسه و در آغوش کشیدن، 10- هوس و شهوت، 11-معنویت، این موارد باید وجود داشته باشد تا آمیزش و هم آغوشی انجام شود. رابطه جنسی فقط هوس و شهوت نیست و اگر این گونه باشد، باعث انحراف می شود که در جوامع دیگر پیش تر از ما آزموده شده است. اگر به شکل هوس و شهوت باشد، فرد دچار پوچی، تنهایی روحی و روانی و دور شدن از معنویات می شود. خیلی ها از نزدیکی پیکری برخوردار بودن ولی به کمال نرسیدند این قرائت نادرست و شتازده از آرای ژرف گرایانه زیگموند فروید بوده است که در غرب باعث شده افراد به گرداب شهوات و زندگی مادی پرستانه روی بیاورند. روان شناسان آمریکایی کوشش فراوانی برای درمان این اشتباه می کنند. خویشتن داری جنسی پس از 21 سال توصیه می شود، ولی در صورت داشتن رابطه جنسی باید این نکته را به یاد داشت که این آموزش با همه کس و همه جا نباشد و باید شرایط و پیش نیازهای ویژه خود را داشته باشد .


• به عنوان سئوال آخر، به نظرتان در سطح اجتماعی چه کاری می توان برای حل مسئله دغدغه های جنسی پیش از ازدواج انجام داد؟
اگر این ساختار اموزشی و پروشی در جامعه ما برای سنین زیر 21 سال و بالای 21 سال به شیوه ای گفته شود که بتواند مفید باشد، پیش بینی می شود با فکر پویای مذهب شیعه و ژرف نگری هایی که در این مکتب وجود دارد همراه و همبسته شود، بی گمان اجتماع ما از گرداب حائل کنونی که حاصل ناآگاهی است رها می شود و گره پیچیده رابطه جنسی به جای اینکه با دندان باز شود، به راحتی و با خردمندی با انگشتان دست گشوده خواهدشد.


بهاره جلالوند، ماهنامه سپیده دانایی