آرامیس مشاور




مسئول خودمان باشیم

یکی از مهم ترین ویژگی های نشان دهنده آمادگی فرد برای ازدواج ، مسئولیت پذیری است.
یکی از مهم ترین ویژگی هایی که برای موفقیت ازدواج لازم است، مسئولیت پذیری هر کدام از زوجین است. این مسئله هر چند برای بسیاری از ما واضح و روشن است، در عمل می بینیم شکایت بسیاری از همسران از همدیگر نیز در این زمینه است.
اهمیت این مسئله تا حدی است که به باور برخی صاحبنظران ، در امر ازدواج و تشکیل خانواده به صورت اولین اصلی که شالوده زندگی بر پایه آن شکل می گیرد، خودنمایی می کند.

طبق بررسی های موجود، بسیاری از منازعاتی که امروزه سبب جدایی زوجین از یکدیگر می شود، بر سر نپذیرفتن کارها و امور زندگی به وقوع پیوسته، و در اصل به دلیل مسئولیت ناپذیری زوجین یا یکی از آنان حاصل می شود.
اگر شما نیز پرشسنامه آمادگی برای ازدواج را پاسخ داده اید و متوجه شده اید در این زمینه با مشکل روبه رو هستید، بد نیست به نکات زیر توجه کنید.

مسئولیت پذیری چیست؟
قبل از هر چیز بهتر است مسئولیت پذیری دقیقاً چیست. مسئولیت به معنای تعهد است و مسئولیت پذیری یعنی تعهد در شخص برای انجام کاری که به او سپرده شده است. سرتو (1989) مسئولیت پذیری را یک الزام و تعهد درونی از سوی فرد برای انجام مطلوب همه فعالیت هایی که برعهده او گذاشته شده است، تعریف می کند و معتقد است مسئولیت پذیری از دورن فرد سرچشمه می گیرد. فردی که مسئولیت کاری را برعهده می گیرد، توافق می کند یک سری فعالیت ها و کارها را انجام دهد یا برانجام این کارها توسط دیگران نظارت داشته باشد. یک باور اشتباه در مورد مسئولیت پذیری این است که آن را گاهی یه معنای تحمل و قبول زحمات و گرفتاری های شخصی دیگران و در یک کلام، بر دوش کشیدن بار آنان می دانند، در حالی که چنین نیست.

ویژگی های افراد مسئولیت پذیر
به منظور درک بهتر مسئولیت پذیری، به بیان بخشی از ویژگی های افراد مسئولیت پذیر می پردازیم. این افراد:
• از اعتماد به نفس بالا برخوردار بوده و به خودباوری رسیده اند.
• در فعالیت های مختلف اجتماعی شرکت می کنند.
• وظایف و مسئولیت هایی را که به عهده آنها داشته می شود به خوبی انجام می دهند.
• دیگران را علت شکست خود در مراحل زندگی نمی داند
• در کمک به دیگران پیش قدم هستند
• انعطاف پذیرند و با افراد دیگر رفتار سازگارانه دارند
• زندگی آنان بر پایه نظم و ترتیب بنا شده اشت.

پیش به سوی مسئولیت پذیری بیشتر
بسیاری افراد تمایل دارند مسئولیت پذیرتر شوند، اما فکر می کند چون وارد سنین بزرگسالی شده اند، دیگر قادر نیستند برای رشد و پرورش این ویژگی کاری انجام دهند. درست است که مسئولیت پذیری نیز مانند هر ویژگی دیگری در دوران کودکی سریع تر آموخته می شود، این بدان معنا نیست که اگر فردی در کودکی به هر دلیلی مسئولیت پذیری را نیاموخت، به ناچار باید تا پایان عمر با عدم مسئولیت پذیری و عواقب ناشی از آن دست و پنجه نرم کند.
روان شناسان راهکارهای زیر را جهت افزایش مسئولیت پذیری ارائه کرده اند

1- از اشتباه کردن نهراسید
احساس مسئولیت هنگامی در فرد به وجود می اید که نه تنها به او مسئولیت داده شود، بلکه زمینه ای فراهم شود که فرد بتواند در مورد اثربخشی پاسخ هایش ، بازخورد دریافت کرده و در مورد راه های گوناگونی که در سایر موقعیت ها مناسب هستند، اطلاعاتی داشته باشد . پس سعی کنید با به عهده گرفتن مسئولیت ها، از اشتباهات خود درس بگیرید تا بتوانید عملکرد بهتری به دست آورید.

2- خودتان تصمیم بگیرید.
نتایج پژوهش های متعدد حاکی از آن است که بین مسئولیت پذیری و تصمیم گیری رابطه تنگاتنگی وجود دارد. شک نیست مردد و بی تصمیم بودن یک راه بی مسئولیت بودن است. پس با خود بیندیشید در اتخاذ چه تصمیماتی دچار تردید می شوید و پس از پی بردن به این موضوع ، از مهارت حل مسئله برای تصمیم گیری مناسب بهره بگیرید. این مراحل به اختصار عبارتنداز: مشخص کردن مسئله ای که نیاز به تصمیم گیری دارد، جستجوی راه حل های مختلف مسئله ، ارزیابی راه حل ها و انتخاب بهترین آنها، عملی کردن راه حل مناسب

3- از برنامه ریزی غافل نشوید

برنامه ریزی و تهیه فهرستی از مارها، اهداف و وظایف به شما کمک می کند به اندازه توان تان تلاش کنید و انتظارات غیرواقع بینانه از خودتان نداشته باشید . به علاوه مکتوب کردن اهداف تان سبب می شود آن ها را جدی تر گرفته و برای نیل به ان ها بیشتر تلاش کنید.

4- ثابت قدم باشید
در روند افزایش مسئولیت پذیری، «با ثبات بودم» و «متعهد بودن» دو شرط مهم و استرسی هستند. هر قدر در انجام کارها جدی تر باشید و پایداری را در خود تقویت کنید، احتمال دستیابی به اهدافتان بیشتر می شود. سعی کنید مسئولیتی را که پذیرفته اید، حتی اگر کوچک باشد، به طور منظم انجام دهید . مثلاً اگر مسئولیت بیرون گذاشتن زباله به شما محول شده ، سعی کنید همیشه خودتان این کار را انجام دهید. چرا که انجام دادن گاه به گاه یک عمل باعث ایجاد خستگی و بی حوصلگی و در نتیجه ترک آن می شود.

5- افکار خود را پالایش کنید
یکی از تمرینات معروفی که روان شناسان بر آن تاکید می ورزند، «پالایش افکار» است. در این روش، فرد اعتقادات و باورهای رسوخ کرده در عمق جان خویش را به باورهاهی مثبت تبدیل و طبق آنها عمل می کند. در این شرایط هرگز جایی برای واژه های «نمی توانم» ، «نمی خواهم»،« می ترسم»،« بدبخت ترین آدمم»، «خیلی بدشانش هستم»، «من برای این کار کوچکم»، «گفته اند نمی توانم» و ... یافت نمی شود.


ماهنامه سپیده دانایی، شماره 59