آرامیس مشاور




فاصله عقد و عروسی

نه بیشتر از 14 ماه

این روزها لازم است بین عقد و عروسی فاصله باشد، این فاصله نباید از 4 ماه کمتر و از بیشتر از چهارده ماه باشد.
همسران جوان ممکن است به چند دلیل بخواهند بین عقد و عروسی شان فاصله باشد. با توجه به دلایل هر کدام از این افراد و البته شرایطی که در ان قرار دارند، فاصله زمانی بین عقد و عروسی آنها متفاوت است.

زمانی که امکانات فراهم نیست
بعضی اوقات افراد بین عقد و عروسی خود فاصله می اندازند تا بتوانند وسایل و یا امکاناتی فراهم کنند، مثل تهیه جهیزیه، پیدا کردن کار و یا اتمام دوره سربازی. برای این گروه زمان مناسب همان زمانی است که آنها نیاز دارند و زمان مشخصی را نمی شود پیشنهاد یا تعیین کرد.


زمانی که قصد، شناخت بیشتر است
اما زمانی است که قصد افراد از به تعویق انداختن عروسی، کسب شناخت بیشتر است. افراد می خواهند خصوصیات فکری، اعتقادی، عاطفی، معیارها و آرزوهای همدیگر را بهتر شناسایی کنند و با برخوردهای همدیگر، برخوردهای فامیل درجه یک و درجه دو اشنا شوند. اولین نکته بسیار مهم این است که در این مدت ، همسران جوان باید تماس های جسمی خود را کنترل کرده و آمیزش جنسی کامل نداشته باشند. با توجه به این نکته، این زمان حداقل باید پنج یا شش ماه باشد.
البته در این بین با توجه به ارزش ها و طرز تفکر خانوادها، زمان پیشنهادی حداکثر متفاوت است. برای مثال، در رابطه با خانواده های نظاره گر و کنترل کننده، بهتر است این زمان از یک سال بیشتر نباشد، چرا که در این شرایط خانواده ها دائم سوال می کنند و اظهار می دارند که ما منتظریم، و همین امر می تواند تنش هایی ایجاد کند. اما به صورت کلی زمانی بیش از سیزده تا چهارده ماه را توصیه نمی کنیم.


زمانی که پیش از عقد، شناخت خوبی به دست آمده است
اما زمانی است که که پیش از عقد، همسران با هم آشنا بوده و از همدیگر شناخت خوبی دارند و در نتیجه با اهداف و برنامه های آینده همدیگر آشنا شده اند و می خواهند تنها برای برعهده گرفتن وظایف، خود را آماده کند. برای این گروه، حداقل زمان را سه، چهار ماه پیشنهاد می کنیم و حداکثر آن را بیشتر از یک سال مقبول نمی دانیم.


چرا این دوره نباید خیلی طولانی باشد
زمانی که فاصله بین عقد و زمان زیر یک سقف رفتن زیاد می شود، این موضوع از دو طرف می تواند ایجاد مسئله کند. اول آنکه انگیزه شور و اشتیاق افراد کم شده و زندگی برایشان عادی می شود. از طرف دیگر، طولانی زمان موجب نگرانی خانواده ها شده و همین نگرانی باعث می شود تا اظهار نظرهایی کنند که خود آزاردهنده است.


چرا این دوره نباید خیلی کوتاه باشد؟
از همان ابتدا وزمانی که افراد با هم آشنا می شوند؛ چه در دانشگاه، محیط کار و یا جاهای دیگر و از زمانی که در مورد ازدواج صحبت می کنند، تا قبل از عقد، این مدت نباید کمتر از سه ماه باشد. بعد از عقد نیز نباید عجله ای برای زیر یک سقف رفتن داشت. اگر قرار باشد از شروع آشنایی تا زیر سقف رفتن آنها دو، سه هفته یا یک ماه باشد، این مسئله می تواند مشکل ساز باشد. بهتر است از زمان آشنایی تا زیر یک سقف رفتن کمتر از شش ماه نباشد. حالا ممکن است یک ماه یا دو ماه آن قبل از عقد باشد و بقیه آن بعد از عقد.
از زمان آشنایی مختصر و پس از آن عقد کردن، تا زمانی که زوجین زیر یک سقف می روند باید بین 4، 5 ماه تا 13، 14 ماه فاصله وجود داشته باشد. اگر قرار به زمانی کمتر این باشد، به دلیل نبود شناختی درست، مشکلاتی ایجاد خواهد شد.

دکتر رحمت الله نورانی پور، دکترای تخصصی راهنمایی و مشاوره