عشق آتشین و رمانتیک میان پسر و دختر سه ویژگی دارد ، جاذبه جسمی، کشش عاطفی و قرار ملاقات گذاشتن که در فرهنگ و جامعه ما بیشتر پنهانی و دور از چشم بزرگ ترها صورت می گیرد. این پیوند عاشقانه گر چه ریشه در گرایش طبیعی دو غیر همجنس به یکدیگر دارد و با آنکه فایده هایی همچون صمیمیت و حمایت را برای آن بیان کرده اند. هزینه های زیادی را به هر دو نفر تحمیل می کند.
1- داویس و ویندل در پژوهشی در سال 2000 میلادی، مسیر عملکردهای روانی و اجتماعی 701 دانش آموز را که در دوره میانی نوجوانی قرار داشتند، با توجه به نوع رابطه آنان با جنس مخالف به مدت یک سال مطالعه کردند و به نتایجی رسیدند که به برخی از آنها اشاره می کنیم:
• هر چه سن شروع رابطه با جنس مخالف کمتر باشد، نوجوان بیشتر در خطر مشکلات رفتاری و ناراحتی های روانی قرار گیرد.
• نوجوانانی که رابطه طولانی مدت با جنس مخالف دارند یا همزمان با چند نفر ارتباط برقرار می کنند، بیش از کسانی که رابطه ندارند یا رابطه ای سطحی با یک نفر دارند، درگیر انواع بزهکاری ها (دزدی، تخریب اموال دیگران، ضرب و جرح، فرار از خانه و ...)، مصرف الکل و فعالیت جنسی می شوند و دوستان الکلی زیادتری دارند.
• آنهایی که روابط کوتاه مدت و گذرایی برقرار می کنند، بیشتر دچار اختلالات هیجانی، افسردگی و برداشت منفی از ظاهر خود می شوند.
• گذر از دوستی های سطحی به رابطه های عمیق تر، احتمال مصرف الکل را طی زمان افزایش می دهد.
2- کازمارک و بک لند در سال 1991 در مقاله ای با عنوان «سوگ محرومیت: گسسته شدن پیوند عاشقانه یک نوجوان» که در شماره 26 مجله نوجوانی به چاپ رسید، با استناد به چند بررسی علمی نشان دادند که وقتی رابطه عاطفی دو نفر قطع می شود، هر دو دچار حالاتی شبیه داغدیدگی و سوگ می شوند که شدت این مسئله برای دختران بیشتر است. افت تحصیلی، بروز مشکلات جسمی، بی توجهی به لباس و ظاهر، کنار کشیدن از مسئولیت های شغلی و خانوادگی، تنها ماندن در اتاق خود، گوش دادن به موسیقی های غم انگیز و همزمان اشتغال ذهنی با فرد سابق، از بارزترین نشانه های واکنش به جدایی است.
3- مک دونالد و مک لینی در سال 1994 با مطالعه روی 121 دانش آموز دبیرستانی، دریافتند کسانی که مدت زیادی با یک یا چندنفر از جنس مخالف پیوند عاطفی برقرار می کنند، دچار کاهش عزت نفس می شوند.
4- «جونیر» و «اودری» در سال 2000 نشان دادند که علایم افسردگی در دختران و پسرانی که در گیر رابطه های عاشقانه هستند، افزایش می یابد.
5- «ابی.ل.فروث» در سال 2007 از پایان نامه دکترای روان شناسی خود با عنوان قرار عاشقانه و سلامت روان نوجوانان در یکی از دانشگاه های آمریکا دفاع کرد. او با مطالعه طولی روی 1316 نوجوان دختر و پسر 13 تا 18 ساله نشان داد که داشتن رابطه عاطفی و عاشقانه با جنس مخالف، اعتماد به نفس را کاهش و افسردگی را افزایش می دهد. نوجوانان نسبت به زمان قبل از دوستی بیشتر دچار این دو ناراحتی روانی می شوند. البته دختران بیش از پسران افسردگی را تجربه می کنند و پسران بیش از دختران سطح اعتماد به نفس شان پایین می آید.
خلاصه آنکه دوستی با جنس مخالف هر چند در زمان ارتباط شور و هیجانی عاطفی و غریزی به نوجوان می بخشد، اما چون پنهانی، غیرقانونی و خلاف اخلاق صورت می گیرد در همان دوره عاشقی موجب افزایش تنش های روانی، حواس پرتی و هنجارشکنی می شود، انگیزه های پیشرفت تحصیلی، میزان دینداری و رضایت خانوادگی را کاهش می دهد و حساسیت به ظاهر و اندام و نیز بدبینی و حسادت نسبت به طرف مقابل را دامن می زند و مصیبت بارتر آنکه هنگام گسسته شدن رابطه، جوان دلداده را به وادی احساس بی ارزشی، تنهایی و فکر مرگ و سوء مصرف مواد الکلی می کشاند.
منیع: ماهنامه سپیده دانایی
گردآوری: مرکز مشاوره روانشانسی آرامیس
