پروفسور فرجاد معتقد است، فرق گذاشتن میان فرزندان موجب بروز رفتارهای ضد اجتماعی در آنها می شود.
ترنم محمودی – برخی پدر و مادرهایی که بیش از یک فرزند دارند، خواسته یا ناخواسته در برخورد با فرزندانشان رفتارهایی از خود بروز می دهند که نشانگر فرق قائل شدن میان آنها است. این در حالی است که آسیب شناسان اجتماعی تبعیض میان فرزندان را موجب اختلال در ذهن و روان فرد می دانند و درباره آسیب هایی که این رفتار در پی دارد، هشدارهایی داده اند. سراغ پروفسور محمد حسین فرجاد، آسیب شناس اجتماعی رفتیم تا برای ما از تبعات فرق گذاشتن بین فرزندان بگوید، به گفته او این مسئله از مهم ترین عوامل انحرافات روانی کودکان است و فرق گذاشتن به هر صورتی که باشد، عواقب ناگواری به دنبال دارد.
فرق گذاشتن بین فرزندان چه تبعاتی برای فرد و خانواده اش در پی دارد؟
همان طور که می دانید این موضوع هم به دلیل اهمیتی که دارد، تاثیرهای زیادی اول از همه بر فرد مورد تبعیض واقع شده در پی دارد و آسیب های مختلفی هم او و خانواده اش را تهدید می کند و در این میان اختلالات و تاثیر روانی این موضوع بسیار بدتر از تاثیرات دیگر است چرا که فرد دچار عقده می شود. بچه ای که به او کمتر بها داده می شود، احساس حقارت بسیار زیادی می کند و درونش عقده ایجاد می شود و نسبت به خواهر یا برادر دیگر که به او بیشتر محبت می شود نیز عقده، خشم، بد رفتاری، جنگ و جدل، حسادت و دوری عاطفی از وی پدیدار می شود. وقتی کودک ببیند که خواهر یا برادرش مانع رسیدن محبت پدر و مادرش به او می شود، مسلما با او مشکل پیدا می کند و می خواهد به نحوی از او بهتر باشد و بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. در این حالت به طور حتم،خشم و کینه او نسبت به والدین نیز در رفتار او ریشه میکند و اثرات عمیق و گاه ماندگاری در او به جا می گذارد. از این رو خانواده ها به هیچ وجه نباید چنین رفتاری داشته باشند.
منظورتان از اختلال چیست و بگویید که این فرد در چه زمینه هایی دچار اختلال می شود؟
در مجموع،این رفتار تبعیض آمیز والدین موجب ایجاد اختلالات مختلف روانی، رفتاری و شخصیتی در فردی داده می شود که در خانواده به او کمتر اهمیت می دهند و هر یک از این اختلال های تبعات دیگری در پی دارد. هچنین فرزندی که مورد بی مهری واقع می شود، نسبت به دیگری حسادت می ورزد و کینه تور می شود و گوشه نشینی، کم رویی، ترس و گریه از دیگر پیامدهای این رفتار است. همچنین ممکن است او دچار کابوس های شبانه و حمله های عصبی شود و در خود احساس نقص و خود کم بینی کند.
آیا این مسئله موجب گرایش فرد به آسیب های اجتماعی می شود؟
بله صددرصد همین طور است. وقتی در خانواده به فرد محبت ناعادلانه می شود، او برای جبران عقده ها به سمت مسائل دیگر گرایش پیدا می کند. اگر این فرق گذاشتن ادامه پیدا کند، این افراد رفتار ضد اجتماعی هم پیدا می کنند.
اساسا با توجه به سابقه فعالیت تان در این زمینه به نظر شما، چه دلایلی موجب تفاوت گذاری بین فرزندان از سوی والدین می شود؟
فرق گذاشتن والدین بین فرزندان شان می تواند دلایل مختلفی از قبیل توانایی های ذهنی و هوشی، ارتباطی( قدرت تکلم و بیان کودک) خصوصیات فیزیکی مثل حالات چهره و بدن، رده سنی، جنسی و ..... داشته باشد که هر یک اثرات مثبت و خوشایندی بر والدین می گذارد و احساس رضایت و غرور را در والدین پدید می آورد با این حال والدین باید به فرزندان خود به یک اندازه محبت کنند و علاقه خود را بروز دهند.
برای خانواده هایی که چنین رفتاری با فرزندان شان دارند، چه توصیه کاربردی دارید؟
این خانواده ها باید رفتار گذشته خود را جبران کنند یعنی می توانند به بچه ای که کمتر محبت کرده اند، بیشتر محبت کنند و به او اهمیت دهند تا عقده ای که درون او ایجاد شده، رفع شود.
گردآوری مرکز مشاوره روانشناسی آرامیس
