به عمق رابطه توجه کنید نه تعداد حامی ها
اگر شمردید و دیدید یاوران حامی هایتان به اندازه انگشت های یک دست هم نیستند، لازم نیست نگران باشید . خیلی از آدم ها فکر می کنند آدم های زیادی دور و برشان هستند که موقع گیر کردن می توانند کمکشان کنند؛ ولی سر بزنگاه که می رسد؛ هیچ کدامشان حاضر نیستند از آن ها حمایت کنند. این هم طبیعی است مگر ادم در طول دوره چندساله با چند نفر می تواند رابطه دوستانه عمیق برقرار کند تا بعدها از آن ها توقع حمایت داشته باشد. یادتان باشد عمق رابطه با کسی که انتظار حمایت از او دارید خیلی مهم تر است و بیشتر می شود رویش حساب کرد تا تعداد دوستان صمیمی . مخصوصاً این که آدم های درون گرا اصولاً دوستان کمی دارند.
از حمایت دیگران فعالانه استفاده کنید
وقتی که واقعاً احتیاج به حمایت دیگران دارید، اول ببینید بیشتر چه نوع حمایتی لازم دارید (فکری، مادی یا عاطفی) ، بعد آدمش را پیدا کنید و دست آخر بروید سراغ آدم درست و واقعاً از او درخواست حمایت کنید. بعضی وقت ها آن قدر حرف روی دلتان تلنبار می شود که دست آخر فکرهای خودکشی می آید سراغتان؛ بعضی وقت ها در انتظار پول و حقوقی که به تعویق افتاده حتی غذا خوردنتان به هم می خورد؛ و بعضی وقت ها بدون فکر و سبک و سنگین کردن، دست به یک انتخاب ناآگاهانه عمر تلف کن می زنید فقط و فقط به یک دلیل که «حمایت دیگران فعالانه استفاده نکرده اید.»
درست درخواست کنید
وقتی که از کسی درخواست حمایت می کنید، اول این که طلب کارانه برخورد نکنید. هیچ کس به شما تعهد نداده که در مواقع بحرانی به شما کمک کند؛ ضمن این که کسی که به عنوان حامی به سراغش می روید شاید خودش هم در آن لحظه دچار یک مشکل مشابه باشد و نتواند از شما حمایت کند. پس بهتر است که بنا به نوع درخواست حمایت تان ، اول از وضع مالی یا عاطفی خودش بپرسید.
دوم این که پرخاشگر نباشید. بعضی ها اصولاً حتی موقع حمایت خواستن هم حرف هایشان را با نیش و کنایه می زنند. حالا این که چه طور این عده توانسته اند چند حامی برای خودشان جور کنند، خودش حکایتی است دیگر؛ اما لااقل موقع حمایت گرفتن باید لحن پرخاشگرانه را کنار گذاشت . به هر حال ، سعی کنید که درخواست حمایتتان محترمانه باشد و موقعیت طرف مقابل هم در آن لحاظ شده باشد.
بدانید که کدام نظام حمایتی برایتان مناسب تر است.
بعضی ها با چند نفر آدم که در چند جای متفاوت با آن ها آشنا شده اند و تقریباً هیچ ربطی به هم ندارند راحت ترند و از آن ها تقاضای حمایت می کنند. بعضی ها، برعکس، از آدم هایی انتظار حمایت دارند که خودشان یک گروه را تشکیل می دهند . تفاوت های دیگری هم در مورد نظام حمایتی مطلوب وجود دارد . مثلاً بعضی ها دوست دارند حامی هایشان تشویقشان کنند، دلگرمشان کنند و هلشان دهند تا بیشتر تلاش کنند . اما بعضی ها دوست دارند که حامی ها و یاورانشان آن ها را به چالش بکشند و راه حل های بکرتری را پیشنهاد دهند.
برای حمایت هزینه کنید
بعضی وقت ها دیگر از دست این دوست و آن آشنا کار خاصی برنمی آید و شما باید به فکر یک متخصص بهداشت روانی خوب باشید. مطمئن باشید که چیزی که دست اخر نصیبتان می شود، عزت نفس بالاتر، اعتمادبنفس بیشتر و باورهای منطقی تر است. ارزش هزینه کردن دارد ، نه؟
حمایت کردن؛ چه وقت و چگونه ؟
بعضی وقت ها هم هست که دیگران واقعاً به حمایت شما احتیاج دارند و گاهی جواب دادن به تلفن یک دوست حتی می تواند از یک خودکشی جلوگیری کند. وقتی می خواستید از کسی حمایت کنید ، این چیزها یادتان باشد.
1. به خودتان وابسته اش نکنید
فرقی نمی کند چه حمایت عاطفی ، چه حمایت مالی و حتی حمایت اطلاعاتی، اگر زیاده از حد بشود باعث می شود که حمایت شونده استقلال مالی، عاطفی و و فکری خودش را به تدریج از دست بدهد. یادتان باشد در هیچ حمایتی زیاده روی نکنید و همیشه جانب تعادل را نگه دارید.
2. لوسش نکنید
جوری حمایتتان را بذل و بخشش نکنید که طرف مقابلتان فکر کند که وظیفه شماست که از او حمایت کنید. برای حمایتتان برنامه مشخص داشته باشید ، جوری که طرف مقابل دستش بیاید که شما دارید از وقت و پول محدودتان می زنید تا به او کمک کنید. همین که شما بگویید فلان قدر یا فلان زمان می توانید به او کمک کنید، هرکس باشد ، دستش می اید که منابع شما هم محدود است.
3. جار نزنید
آبروی حمایت شونده را نبرید و مطمئن باشید که خودتان هم لذت برده اید از این که به کسی پول قرض داده اید یا درددلش را شنیده اید و دیگر لازم نیست همه جا بوق و کرنا کنید که من از فلانی حمایت کردم.
4. حمایت بی جا نکنید.
وقتی واقعاً کاری از دستتان برنمی آید ، ادای حمایت را درنیاورید و حمایت غلط نکنید. این جور موقع ها بهترین حمایت این است که طرف مقابل را به یک متخصص حواله دهید. همین!
حمایت به سبک ایرانی
ما ابرانی ها موقعی که به مشکلی برمی خوریم، بیشتر از کدام گروه دور و برمان حمایت می طلبیم؟
در یک تحقیق جالب که البته در مورد تهرانی ها انجام شده است چند جامعه شناس وطنی خیلی جزئی این مسئله را بررسی کرده اند. ان ها به این نتیجه رسیده اند که چه مردان و چه زنان تهرانی موقع برخوردن به مشکل، بیشتر از همه به خویشاوندان ، مخصوصاً خویشاوندان نزدیک خود، مراجعه می کردند و از آن ها حمایت می گرفتند. در مورد حمایت گرفتن و حمایت کردن اما بین زن ها و مردها تفاوت وجود داشت. زن ها بیشتر هم طالب و هم منبع حمایت عاطفی بودند و مردها بیشتر حمایت فکری و مالی می طلبیدند و می دادند.
ماهنامه سپیده دانایی، شماره 55
