این پدر و مادرها به زندگی خود نگاه کنند، متوجه می شوند که دوران بزرگسالی افراد تا چه حد ممکن است با ناملایمات و ناکامی ها در زمینه های مختلف زندگی روبه رو شوند که لازم است آنها را تحمل کنند. به عبارت دیگر توانایی تحمل ناکامی ها یکی از مهارت های مهمی است که هر فرد باید از ان برخوردار باشد تابتواند در دنیای امروز به زندگی ادامه بدهد. اما این مهارت تحمل محدودیت و ناکامی در چه زمانی شکل می گیرد؟ بله درست است زمان شکل گیری این ویژگی دوران کودکی و نوجوانی است. در این دوران است که کودک و نوجوان با کمک والدین خود می تواند یاد بگیرد که چگونه درخواست های خود را به تعویق بیندازد یا از آنها صرف نظر کند. در همین دوران است که کودک با مفهوم محدودیت ها آشنا می شود و تمرین تحمل می کند.
کودکی که دوران کودکی و در محیط امن خانه و در مورد مسائل کوچک و کم اهمیت تمرین تحمل داشته باشد در دوران بزرگسالی و در رویارویی با مشکلات معمولاً عملکرد بهتر و سنجیده تری خواهد داشت. ایجاد توانایی تحمل ناکامی ها و به تعویق انداختن خواست ها در سطح جامعه نیز پیامدهای مثبتی خواهد داشت.در جامعه ای که به خاطر ترس از عقده ای شدن ، والدین در دوران کودکی به خواسته های کودک سریع پاسخ می دهند ، اکثریت افراد پاداش های اندک و زودرس را به پاداش های بیشتر اما دیررس ترجیح می دهند . در چنین جامعه ای افراد به خاطر علاقمندی به منافع زودرس ،کمتر به فکر برنامه ریزی دراز مدت و آینده نگر خواهند بود و به این ترتیب میزا سرمایه اجتماعی و احساس مسئولیت افراد در مورد دیگران می تواند کاهش یابد.
دکتر علی اکبر نجاتی صفا، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران