آرامیس مشاور

هنگامی که بیمار چهره فردی را به صورت کامل مشاهده می کرد سلول های عصبی قویاً واکنش نشان می دادند، اما نسبت به چهره ای که تنها بخش کوچکی از آن قابل دیدن بود واکنش ضعیف می شد.
این یافته ها به راستی برای ما شگفتی آور بود. شما در اینجا نورون هایی را دارید که به تصویر چهره کامل به خوبی واکنش نشان می دهند، اما هنگامی که شما فقط بخش هایی از چهره ها را نشان می دهید، هر چه که بیشتر شما چهره را نشان دهید آنها در عمل کمتر واکنش نشان می دهند. این به نظر می رسد که کاملاً برخلاف انتظار منطقی باشد.
این سلول های عصبی در ناحیه ای از مغز به نام «امیگدالا» هستند که مشخص شده است در پردازش احساسات نقش مهمی برعهده دارد. با این حال، دستاوردهای مطالعه کالتک این باور فزاینده میان پژوهشگران را تقویت می نماید که امیگدالا نقش کلی تری نیز در پردازش و یادگیری درباره محرک های اجتماعی مانند چهره ها دارد. دیگر پژوهشگران در گذشته پاسخ های عصبی امیگدالا را توصیف کرده بودند، اما چنین گزینشی بودن فوق العاده این واکنش ها، یعنی این که برای دریافت واکنش ، چهره می بایست کامل باشد، دانش تازه ای است.
برداشت ما از این تاثیر در آغاز معماگونه این است که برای مغز نمایان گری کامل چهره مهم است و مغز نیاز دارد که نسبت به هر کاستی در چهره، مانند فقدان یک قسمت، فوق العاده حساس باشد. این احتمالا ساز و کار مهمی است تا ما یک نفر را با نفر دیگری اشتباه نگیریم و بتوانیم پیگیر این همه افراد در رابطه های اجتماعی باشیم.
یولی روتیشاوسر، عصب شناس و استاد دانشگاه فناوری کالیفرنیا (کالتک)، مجله علمی بایالوژی