به طور خلاص در آمریکا هر گونه مزاحمت – چه جنسی، چه مذهبی و قومیتی – جرم محسوب می شود و ارتکاب چنین جرمی قابل پیگرد در دادگاه است. مرتکبین چنین جرایمی در دادگاه محاکمه می شوند و درصورت اثبات جرم، جریمه هایی برایشان در نظر می گیرند. جرایمی که برای این افراد در نظر گرفته می شود بسیار سخت است، زیرا معتقدند که محیط کار و آموزش باید امن باشد تا افراد بتوانند بهترین کارآیی را داشته باشند. از آنجا که وجود چنین مزاحمت هایی باعث استرس و اضطراب برای قربانی می شود، مسئله در آنجا بسیار جدی است و آیین نامه های مشخصی هم در این زمینه وجود دارد که بر طبق آن رفتار می کنند. علاوه براین، مسائلی همچون راز داری وجود دارد، به این معنا که تا جرم ثابت نشود، اعلام نمی شود و هم قربانی و هم فرد اقدام کننده خیالشان راحت است که آبرویشان در خطر نیست و اگر هم اشتباه بوده باشد، چون در خفا بررسی می شود، مقالم بالاتر نمی تواند از مقام پایین تر انتقام بگیرد. همچنین دستور عمل های مدون و مشخصی وجود دارد که دیگران را که نه قربانی هستند و نه مزاحم . مجبور می کند که اگر با چنین مواردی مواجه شدند و یا از آن اطلاع یافتند ، به مراجع قانونی اعلام کنند.
آموزش هایی نیز به افراد تازه وارد داده می شود تا این افراد کاملاً از حقوق خود اطلاع داشته باشند و مطلع شوند که در صورت مورد مزاحمت قرار گرفتن یا ایجاد مزاحمت برای دیگران چه مسائلی پیش خواهد آمد. دانشگاه ها نیز کتابچه هایی در اختیار استاتید می گذارند که در این دفترچه ها کاملا مشخص شده است که اساتید در قبال دانشجویان باید چه رفتاری داشته باشند و چه وظایفی دارند . دانشجویان تازه وارد نیز راهنمایی می شوند تا چگونه از خودشان مراقبت کنند که درگیر چنین شرایطی نشوند، مثلاً در مورد نحوه رفتار دانشجویان در دانشگاه آگاهی های لازم داده می شود. لذا در آنجا آگاهی عمومی بیشتر و تکلیف افراد در هنگام مواجهه با این مزاحمت ها روشن است.
دکتر محمد کاظم عاطف وحید – رواشناس و عضو هیئت علمی انستیتو روان پزشکی ایران