کمال گرایی بیش از حد برای رسیدن به موفقیت می تواند سلامت روان ما را به خطر بیندازد.
«از مواردی که به نظر دیگران کم اهمیت یا حتی بی اهمیت است و مدام می گویند ذهن خودت را درگیر این مسائل جزئی نکن، خرید کردن است. می گویند مگر عمر لوازم و وسایلی که تهیه می کنی، چقدر است که این همه وقت صرف انتخاب آنها می کنی؟ برای مثال بعد از صرف زمان زیاد برای تهیه کفش و لباس دلخواهم گاهی باز هم دست خالی و بدون خرید باز می گردم مگر آنکه اعضای خانواده مرا مجبور به انتخاب کنند، یا در مورد لباس هایی که در مراسم و میهمانی ها می پوشم، لباسی را که در یک مراسم استفاده می کنم ،در مراسم دیگری که همان جمع حضور دارند نمی پوشم هر چند به نظرم این مورد نمی تواند ناشی از کمال گرایی افراطی باشد، ولی اطرافیان نظری متفاوت با نظر من دارند موردی که اهمیت بیشتری دارد، ازدواج است ملاک هایی که برای انتخاب همسر دارم، به نظر اطرافیانم خیلی ایده ال و آرمانی است و نباید انتظار فردی با تمام این ملاک ها را داشته باشم حتی گاهی مته به خشخاش می گذارم و از خواستگاران ایرادهای بنی اسرائیلی می گیرم ،فقط به صرف آنکه ملاک های مورد نظر مرا ندارند . البته قبول دارم که در انتخاب هایم سخت گیری می کنم .
آیا ما دچار شده ایم ؟
گاهی اوقات همسران در گیر در رابطه ای که سوء استفاده در آنرخ می دهد، حتی متوجه مسئله موجود در رابطه شان هم نیستند. علت آن در بسیاری از مواقع، نا آشنایی با نشانه ها است .
سوء استفاده عاطفی یا هیجانی معمولاًدر بر گیرنده طیفی از رفتارهاست که با هدف آسیب زدن و جریحه دار کردن قلب و روح قربانی و به منظور کسب کنترل موثر صورت می گیرد . به نظر می رسد سوءاستفاده عاطفی به مراتب بدتر از سوءاستفاده جسمی است با وجود اینکه دراین نوع ما با دست و صورت و استخوان های آسیب دیده مواجه نیستیم ،اما قربانی با یک سوءادراک در واقعیت خود را مسئول این سوء استفاده شدن تصور می کند! در این نوع سوء استفاده آسیب های وارده بسیار واقعی و عمیق هستند و پیامدهای مخربی را بر سلامت روانی و جسمی به همراه می آورند .
مبادا راست باشد این خبر، زنهار!
غیر از نشانه هایی که ممکن است دال بر سالم نبودن شخصیت نامزدمان باشد. نشانه هایی فراگیر و کلیدی وجود دارند که در دوران نامزدی می توان به سادگی آنها را دید و کشف کرد. وقتی که این نشانه ها را در رفتار نامزدتان مشاهده کردید حتما آنها را عمیق تر بررسی و یا در مورد ادامه رابطه با نامزدتان با مشاور خانواده صحبت کنید.
پدر، مادر، ما متهمیم!
کتابی می خواندم با عنوان: «قربانی دیگرانیم و جلاد خویش» ، اثر گای کورنو، روانکاو کانادایی، که عنوانش گویای ناگفته های درون نسل سوخته است. اما منظور کدام نسل است؟دست کم سه نسل داعیه این عنوان را دارند. بگذارید پیش از پرداختن به این نسل های سوخته، ببینم تعریف مسئولیت پذیری چیست؟
مسئولیت پذیری یعنی قابلیت پذیرش، پاسخگویی و یا به عهده گرفتن کاری که از کسی درخواست می شود و شخص حق دارد که آن را بپذیرد و یا رد کند. دو نکته مهم قابل توجه است: نخست آنکه انسان باید در مسئولیت پذیری مخیر باشد و دوم آنکه در پس این عنوان، بتوان روی توانمندی اش حساب باز کرد، بدین معنا که باید درخواست مسئولیت براساس توانمندی و ظرفیت افراد باشد. اما یک سوال: «در قبال چه مسئولیم؟ و اصلا چرا مسئولیم؟»
ریشه و مفهوم دوره ای رسمی با عنوان نامزدی را در فرهنگ غرب باید در سال 1215 میلادی جست و جو کرد. در این سال، واتیکان به ریاست پاپ اینوسنت سوم در شورای چهارم فرمان داد ازدواج ها باید در کلیساها توسط کشیش ها در زمانی مناسب و مشخص انجام شود و با اعلام رسمی کلیسا مبنی بر ازدواج باشد که به عنوان «بانز» شناخته می شود و تا این زمان افرادی که می خواهند با هم آشنا شوند. با عنوان نامزد شناخته می شوند که این نیز باید با اطلاع کلیسا باشد.
از لحاظ تاریخی، نامزدی قراردادی رسمی بود که نیت ازدواج را اشکار می کرد. از لحاظ قانونی در فرهنگ غرب زوج های نامزد حتی قبل از زندگی مشترک و عروسی زن وشوهر شناخته می شدند.